تأثیر ۱۲ هفته تمرین هوازی بر سطوح کمرین و ویسفاتین در زنان چاق ۶۰-۴۵ ساله مبتلا به دیابت نوع ۲

مقدمه: آدیپوکین ها از جمله کمرین و ویسفاتین در تنظیمات متابولیکی و همچنین در اختلالات مرتبط با چاقی از جمله دیابت نوع 2 نقش مؤثری دارند. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تأثیر 12 هفته فعالیت ورزشی منتخب بر تغییرات سطوح کمرین و ویسفاتین در زنان چاق دیابتی نوع 2 بود. روش بررسی: بدین منظور در این مطالعه، 30 زن مسن چاق با دامنه سنی 60-45 سال انتخاب و به شکلی در دو گروه کنترل (15 نفر) و گروه آزمایش(15 نفر) تقسیم شدند که از لحاظ درصد چربی و شاخص توده بدنی تفاوت معنی داری نداشته باشند. برنامه تمرینی شامل تمرینات هوازی از نوع فزاینده بود که سه جلسه در هفته و به مدت 12 هفته اجرا گردید. جهت اندازه گیری کمرین و ویسفاتین، نمونه های خونی قبل از شروع تمرینات و 24 ساعت پس از انجام آخرین جلسه جمع آوری شدند. ارزیابی داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج: طبق نتایج به دست آمده وزن، شاخص توده بدن، وزن خالص، توده چربی و درصد چربی تفاوت معنی داری نداشته است اما سطوح کمرین به طور معنی داری افزایش یافته بود(0001/0p=) و سطوح ویسفاتین و گلوکز کاهش معنی داری داشت(به ترتیب (0001/0 = p) (001/0 = p)). نتیجه گیری: فعالیت هوازی یک عامل تحریکی کافی برای ایجاد روند افزایشی هورمون کمرین و کاهشی هورمون ویسفاتین است. می توان گفت 12 هفت فعالیت ورزشی هوازی محرک مناسبی برای ایجاد تغییرات این هورمون ها در زنان دیابتی است و احتمالاً یکی از علل تغییرات فیزیولوژیک ناشی از فعالیت ورزشی تغییرات این هورمون ها می باشد.